هزینه یابی مرحله ای به روش Lifo
هزینه یابی مرحله ای به روش Lifo

هزینه یابی مرحله ای به روش Lifo ، در فرایند هزینه یابی مرحله ای عموما از روش لایفو استفاده نمی شود زیرا ساختار تولید با روش فایفو منطبق است و شرکت هایی که از سیستم هزینه یابی مرحله ای استفاده می کنند که در هر دوره مالی ابتدا به شروع تکمیل کالای در جریان ساخت ابتدای دوره می کند.

اما در فرآیند محاسبات می توان از روش لایفو نیز استفاده نمود. در صورتی که در هزینه یابی مرحله ای از روش لایفو استفاده شود 5 بخش محاسباتی در قالب یک گزارش تولید به شرح زیر می باشد :
_ جدول مقداری تولید ( همانند روش فایفو )
_ جدول هزینه های منظور شده به حساب دایره
_ جدول معادل آحاد تکمیل شده
_ جدول محاسبه بهای تمام شده هر واحد محصول
_ جدول تخصیص هزینه های تولید محصولات

جدول تخصیص هزینه های تولید به محصولات


بعد از محاسبه بهای تمام شده هر واحد محصول ، باید هزینه های تولید در هر دایره به گونه ای منطقی بین کالاهای تکمیل شده و کالاهای در جریان ساخت پایان دوره تخصیص یابد. نحوه تخصیص هزینه های تولید به کالاهای تکمیل شده و کالاهای در جریان ساخت پایان دوره در دو روش میانگین موزون و فایفو با یک دیگر متفاوت می باشد.

افزایش تولید در اثر مصرف مواد


در بعضی از صنایع از جمله صنایع مواد غذایی و مواد شیمیایی ( رنگ سازی ) ممکن است با افزودن مواد اولیه و حجم تولید افزایش یابد. حجم تولید باعث کاهش بهای هر واحد هزینه انتقالی دریافتی از مرحله قبل می شود. دلیل این امر این است که مبلغ هزینه انتقالی از دایره قبل بر واحد های بیشتر تخصیص می یابد. افزایش تولید در اثر مصرف مواد باعث می شود تعداد کالای تکمیل شده و یا کالای در جریان ساخت پایان دوره افزایش یابد، لذا به تبع آن معادل آحاد تکمیل شده نیز افزایش می یابد.

نتیجه گیری :


در فرایند هزینه یابی مرحله ای عموما از روش لایفو استفاده نمی شود زیرا ساختار تولید با روش فایفو منطبق است و شرکت هایی که از سیستم هزینه یابی مرحله ای استفاده می کنند که در هر دوره مالی ابتدا به شروع تکمیل کالای در جریان ساخت ابتدای دوره می کند.